Dawno dawno temu, kiedy byłem małym chłopcem, moi rodzice zabierali mnie często do moich dziadków. Mieszkałem tam nieraz przez całe lato robiąc różne ciekawe i mniej rzeczy i generalnie bawiłem się dobrze poznając świat. Bardzo lubiłem ten czas, bo dom dziadków pełen był magicznych przedmiotów. Stare dębowe szafy i regały z suwenirami z całego świata, pamiątkami z poprzednich pokoleń, świecidełkami i różnymi innymi rzeczami przykuwającymi uwagę. Trochę zapomnianymi przez dorosłych, ale dla dzieci będącymi wspaniałym pobudzaczem fantazji. Do dziś pamiętam stare fotografie wiszące na ścianach tu i ówdzie. Pytałem czasem moją babcię:
Pobierz plik w formacie MP3 | Zasubskrybuj i słuchaj w iTunes | Android | Stitcher | RSS
Kiedy przyjechałem na lotnisko, aby zacząć nowe życie w nowym kraju, miałem ze sobą jedną walizkę, bagaż podręczny i laptopa. Przez wiele lat nie sprowadzaliśmy z Polski praktycznie nic. Sprzęty domowe albo rozdaliśmy, albo i tak nie pasowały do wtyczek angielskich. Książki również zostały rozdane, bo początkowo wynajmowaliśmy tylko pokój i każdy wolny kąt był na wagę złota. Potem w miarę stawiania na nogi w nowych warunkach, powiększania swojej przestrzeni życiowej zaczęliśmy z żoną gromadzić 