Dlaczego kawa jest tak ważna w związku

Niedziela, wczesne popołudnie. Słoneczny, ale zimnawy dzień. Wchodzimy na schody prowadzące do kładki biegnącej nad drogą szybkiego ruchu i łączącej dwa duże centra handlowe. Zmęczeni, poirytowani i wyczerpani fizycznie i psychicznie. W połowie mostu moja żona staje i mówi, że już nie może. Myślałem, że chodzi o zmęczenie. Ale chodziło o znacznie więcej. Kilkanaście tygodni wcześniej dokonaliśmy największej transakcji życia – kupiliśmy dom. Potem okazało się, że trzeba było przeprowadzić mały remont, który okazał się kosztowniejszy niż pierwsze wyliczenia. Wyczyściliśmy się z oszczędności i teraz każdy weekend polujemy na okazje do umeblowania i wyposażenia wszystkiego. Każda sobota i niedziela to małe polowanie. Dziś – żeby odreagować kolejny dzień gonitwy postanowiliśmy, że może nas uratować tylko jedno: kawa! Wtedy jeszcze nie wiedzieliśmy, że to będzie koniec…

Pobierz plik w formacie MP3 | Zasubskrybuj i słuchaj w iTunes  | Android | Stitcher | RSS

Milczymy w drodze, w centrum naszej miejscowości znajdujemy kawiarnie z najmniejszą ilością ludzi. To był koniec… Koniec naszego grania pod oczekiwania innych. Koniec przypadkowego działania. Tamta rozmowa będzie podwaliną naszej nowej związkowej a potem rodzinnej tradycji.

Sprawdziłem ostatnio ile kaw (a dokładnie ciepłych napojów) kupiliśmy sobie i innym w naszej kawiarence. Sytuacja, którą podzieliłem się na początku wydarzyła się ponad 5 lat temu. Od tamtego czasu jesteśmy stałymi bywalcami Fratelli Cafe gdzie kawa lała się często, a my wypiliśmy ich tam ponad 500 🙂

Przepis 📝

Piszę o tym, aby podzielić się bardzo ważnym odkryciem, jakiego dokonaliśmy tamtej niedzieli. Nie ważne jakie wyznajesz wartości, jeśli myślisz o związku i rodzinie poważnie to niedziela jest dla Was. Dla Twojej żony / partnerki, dla Twoich dzieci. My stworzyliśmy rytuał, który staramy powtarzać co niedzielę. Śniadanie, kościół, rozmowa w naszej kawiarni, spacer, czas w domu.

Kawa to oczywiście tło. Ja kochałem kawę, zanim poznałem żonę, więc trudno mi powiedzieć kogo kocham bardziej 🙂 Tak jak pisałem w Credo – ważne, żeby na serio spotkać się ze sobą – autentyczne, słuchanie ze zrozumieniem, dotarcie do serca. Różnie nazywa się to w różnych duchowościach. Domowy kościół ma małżeński dialog, w bardziej laickich podejścia słyszałem, że związki wpisują spotkania synchronizujące w kalendarzach. U nas nazywa się to wspólna kawa, i w zasadzie ma tylko kilka zasad.

Kawa to podstawa! ☕

Po pierwsze nie kończymy naszej randki kawowej gdy nie czujemy się pocieszeni, jeśli takowego pocieszenia któraś ze stron potrzebuje. Chodzi o to, żeby nie bać się rozmawiać o trudnych sprawach. Nie zawsze da się znaleźć rozwiazanie w 30-40 min, ale samo podzielenie się z kimś bliskim, kto umie słuchać jest już w połowie rozwiązaniem.

Po drugie, staramy się po prostu obgadać bieżące sprawy. To ważne, bo z rozmów z ludźmi, którzy pracują we wszelakich poradniach związkowych wynika, że pary, szczególnie te, w których życie wkradła się już rutyna, po prostu już tylko komunikują się ze sobą. Rozmowa to przejście o jeden stopień w głąb siebie i tej drugiej osoby.

Po trzecie planujemy. I to daje nam największą frajdę. Czasami są to po prostu sprawy budżetowe, ale zwykle to co daje naprawdę prawdziwego kopa, to niebotyczne plany naszych podróży, projekty takie jak zaangażowanie w różne organizacje, wynajęcie i uprawa działki, prowadzenie Skarbonki dobrodziejstw,  albo na przykład blog Tato Na Wyspach. Dzięki temu wiemy jakie mamy pasje i co nam w gra w sercach. Zwykle tak się nakręcamy, że jeszcze tego samego dnia zaczynamy działać.

Co z dziećmi? 👼

Wszytko fajnie, można się włóczyć po knajpach, ale to się kończy jak przychodzą dzieci – ktoś powie. I tak, i nie. Jest inaczej, ale na pewno się da. Dla nas obydwojga, nasze kawkowe spotkania są priorytetem, bo od początku widzieliśmy jak bardzo zmieniło się nasze podejście do wielu spraw. Jak bardzo pozytywnie wpłynęło na nasz związek to, że dedykujemy sobie czas. Staraliśmy się więc zrobić wszystko, żeby jak najsprawniej wdrożyć w nasze niedzielne świętowanie naszego Pierworodnego. Kawa to podstawa 🙂

Na początku było łatwiej, bo młody spał, albo konsumował mleczko mamusi. Potem wymagał większej uwagi, ale my od początku traktowaliśmy go jak członka załogi na równorzędnych zasadach. Poza tym od początku staraliśmy się zaszczepić w nim poczucie, że na niedzielę się czeka, wyjazdy do kościoła i na kawę to jest „przygoda” i że jest to coś bardzo pozytywnego. Efekt – dziś „kawka” jest synonimem super spędzania czasu z mamą i tatą. A najlepszym barometrem jest fakt, że wspomnienie o wyjściu w stanach marudkowo-płaczkowych powoduje, że odzyskujemy pogodnego chłopczyka.

Dziś po 2,5 roku młody sam nas ciągnie do kawiarni, jeśli z jakiś powodów zmieniamy naszą rutynę. Wszyscy znają go już w kawiarnii, więc czasami ma krótkie konwersacje po włosku, czasami znika gdzieś na dłuższą chwilę, bo pani właścicielka właśnie pokazuje mu jak się robi i jak serwowana jest kawa, a czasami dostaje darmowe babyccino za jeden uśmiech 🙂

Puenta 🧐

Niektórzy twierdzą, że w życiu można kupić wszystko, to tylko kwestia ceny. Na pewno nie da się jednak kupić czasu. Jest to jedyny nasz zasób, do którego nikt nie może nic sobie dołożyć. Można go tylko wydać. Można go też łatwo stracić. My poprzez spontaniczną decyzję z przed ponad pięciu lat temu zdecydowaliśmy, że chcemy razem wydawać ten bezcenny zasób jakim jest czas w niedzielne popołudnie powoli pijąc razem kawę i snując plany jak spędzić resztę życia.

Więcej w kategorii Porady 🌐

• Dlaczego zadanie na dwie godziny zajęło mi dwa lata
• Uprawnienia ojca po urodzeniu dziecka
• Międzynarodowy dzień podcastów 2018
• Jak pomóc dziecku w powrocie do szkoły – Anna Jurek
• Ekstremalne przywództwo – czyli jak być odpowiedzialnym tatą
• Zimny prysznic – oręż zmęczonego rodzica – praktyczne wskazówki
• Dlaczego kawa jest tak ważna w związku
• Jak przetrwać poród by nie zrobić sobie krzywdy, pomóc żonie i zostać bohaterem
• Skarbonka dobrodziejstw, czyli jak zatrzymać chwilę